Przytaczamy też świadectwo św. Justyna – męczennika i filozofa, który zmarł w 165 roku.
W swojej Apologii chrześcijaństwa przedstawił nam pierwszy i ważne pełny opis liturgii Eucharystii. Istotną sprawą jest to, że widzimy tu ostatecznie ukształtowaną, zasadniczą strukturę Mszy Świętej. Istotną sprawą jest też to, że od II wieku rozdzielono Eucharystie od wieczerzy. Czytaj dalej
Jak wyglądały pierwsze judeochrześcijańskie Eucharystie
Możemy się domyślać, że schemat był podobny do żydowskiego posiłku świątecznego. Ciekawym jest dokument chrześcijański z terenu Syrii – Didache – Nauka Dwunastu Apostołów. Powstał na przełomie I i II wieku. Sam fragment poświęcony Eucharystii prawdopodobnie jest starszy. Czytaj dalej
Aby lepiej zrozumieć Msze św. pierwszych chrześcijan, musimy najpierw dowiedzieć się, jak wyglądał (prawdopodobnie) w tamtym okresie posiłek u Izraelitów.
Posiłek w naszej kulturze to zaspokojenie głodu – czynność niezbędna do przeżycia. Dla Izraelitów posiłek to coś więcej, to przyjęcie daru Przymierza. Dlatego posiłkowi towarzyszyła zawsze modlitwa. Ponieważ pokarm traktowany jest jako dar od Boga, więc posiłek jest sam w sobie święty. Pamiętajmy, że posiłkom towarzyszyła modlitwa błogosławienia Boga, a nie samego pokarmu. Nie znamy niestety żadnych liturgicznych tekstów z tamtego okresu, więc nie wiemy dokładnie, jak wyglądała Ostatnia Wieczerza. Czytaj dalej
Dzieje Mszy świętej, czyli Eucharystii, rozpoczynają się podczas Ostatniej Wieczerzy, w noc poprzedzającą mękę i śmierć Pana Jezusa, gdy Chrystus spożywał posiłek ze swoimi uczniami.
Czytamy o tym u św. Mateusza, (Mt 26, 26-28), św. Łukasza (Łk 22, 17-20), św. Marka (Mk 14, 22-24) oraz św. Pawła (1 Kor 11, 23-25).
Święci ci przedstawiają Ostatnią Wieczerzę jako ucztę paschalną, centralny punkt obchodu święta Paschy, czyli święta dziękczynienia za dar wyzwolenie Żydów z niewoli egipskiej. Czytaj dalej