W dniu Patrona harcerzy – błogosławionego ks. phm. Stefana Wincentego Frelichowskiego, zuchy i harcerze z Drużyny Harcerskiej im. Jana Pawła ze Szkoły Podstawowej nr 2 na Grodzisku spotkali się w sanktuarium Mirowskim w Pińczowie.
W refektarzu klasztornym druhna – komendantka Anna Steckiewicz spotkała się z zuchami. Towarzyszył jej druh Eliasz Hetmański – gwardian klasztoru franciszkanów (OFM) i druh przewodnik – Patryk Steckiewicz. Dziewczynki zostały poddane trzem próbom. Sprawdziły swoją odwagę, dzielność i poświęcenie. Jak orzekli rodzice towarzyszący swoim pociechom, wszystkie próby zostały zaliczone. Po tej ceremonii zuchy złożyły Obietnicę, po czym otrzymały od komendantki Anny odznakę Zucha, książeczkę zuchową, a od rodziców misie i łakocie.
Następnie ojciec Eliasz odprawił Mszę św. w intencji harcerzy. Nowe druhny złożyły ślubowanie i otrzymały z rąk komendantki i ojca gwardiana krzyże harcerskie i poświadczenia.
Po Mszy wszyscy harcerze, a było ich sporo, spotkali się na dziedzińcu przed kościołem na Mirowie i zawiązali harcerski krąg.
Należy się cieszyć, że harcerstwo w Pińczowie odradza się, a druhnie Annie Steckiewicz i harcerzom życzyć satysfakcji z podejmowanych działań, otwartości na drugiego człowieka, niegasnących przyjaźni oraz poznania, czym jest prawdziwe braterstwo.
Zapraszamy do GALERII
Stefan Wincenty Frelichowski urodził się 22 stycznia 1913 roku w Chełmży, syn Ludwika i Marty, ojciec był właścicielem piekarni. Chrzest przyjął w dawnej katedrze diecezji chełmińskiej pw. Trójcy Świętej. Od 1927 roku harcerz i członek sodalicji mariańskiej. W czerwcu 1931 roku ukończył gimnazjum i jesienią tegoż roku przekroczył próg seminarium duchownego diecezji chełmińskiej w Pelplinie. 14 marca 1937 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa chełmińskiego Stanisława Wojciecha Okoniewskiego. Jako duszpasterz szczególnie oddał się pracy pośród dzieci i młodzieży szkolnej, zaangażował się także w środowisko harcerskie, gdzie był kapelanem oraz współtworzył kręgi starszoharcerskie.
Aresztowany w pierwszych dniach wojny, pierwszy raz 11 września 1939 roku, ale po kilku dniach zwolniony, i ponownie aresztowany 19 października tego roku. W więzieniach i obozach spędził w sumie przeszło pięć lat, a kapłanem był tylko niecałe osiem lat.
Był więziony kolejno w: Forcie VII w Toruniu, Nowym Porcie Gdańskim, Stutthofie, Sachsenhausen oraz w Dachau. W miejscach tych dojrzewało i realizowało się jego kapłaństwo. Tam inicjował codzienne modlitwy, przygotowywał potajemne Eucharystie, spowiadał, podtrzymywał na duchu, był przy chorych i umierających. Współwięźniowie wspominali, że patrząc na jego zachowanie w obozach, wydawało im się, że traktował te miejsca jako placówki duszpasterskie, które wyznaczył mu biskup.
Zmarł 23 lutego 1945 roku w obozie w Dachau w wyniku zarażenia się tyfusem plamistym od chorych, pośród których przebywał i którym jako kapłan posługiwał w ostatnich godzinach ich życia. Śmierć ks. Stefana wywołała wśród współwięźniów poruszenie. Mimo że zdołali się oni już przyzwyczaić do odchodzenia kolegów, przyjaciół, współbraci w kapłaństwie, a ich śmierć najczęściej nie robiła już na nich wielkiego wrażenia, to jednak tym razem było inaczej.
tekst skrócony – Dk. prof. Waldemar Rozynkowski
źródło: Diecezja Toruńska,
Św. Jan Paweł II ogłosił ks. Frelichowskiego błogosławionym 7 czerwca 1999 roku w Toruniu podczas pielgrzymki do Ojczyzny. 22 lutego 2003 roku bł. Stefan Wincenty został ogłoszony patronem harcerstwa polskiego.