Niedziela Palmowa upamiętnia wjazd Pana Jezusa do Jerozolimy. Wierni przychodząc w tym dniu do kościoła przynoszą ze sobą najczęściej wykonane własnoręcznie palmy. Są one święcone na początku każdej Mszy świętej.

Pamiętajmy o tym, że Niedziela Palmowa mimo swoich pięknych tradycji, ma przede wszystkim charakter eschatologiczny.

 Historia ustanowienia Niedzieli Palmowej

Na tydzień przed Uroczystością Zmartwychwstania Pańskiego, Kościół obchodzi tzw. Niedzielę Palmową. Upamiętnia ona wjazd Jezusa do Jerozolimy, kiedy mieszkańcy świętego miasta wyszli mu naprzeciw i z gałązkami witali Go wjeżdżającego na osiołku. Podczas Niedzieli Palmowej, śpiewamy pieśń – Hosanna Synowi Bożemu, Hosanna, cześć Zbawcy Naszemu. Wjazd Jezusa do Jerozolimy opisali wszyscy Ewangeliści.

Będąc w okolicy Betfage, Chrystus polecił swoim dwóm uczniom, by poszli do pobliskiej wsi i przyprowadzili znajdującego się tam osła (w Ewangelii św. Mateusza mowa jest o oślicy i osiołku). Na pytania, czemu to robią, Jezus kazał im odpowiedzieć: Pan go potrzebuje. Gdy to zrobili, Chrystus dosiadł osiołka i na nim wjechał do Jerozolimy. Lud wyszedł mu na spotkanie, słał pod nogi płaszcze i gałązki i wykrzykiwał: Hosanna! Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie. Błogosławione królestwo ojca naszego Dawida, które przychodzi. Hosanna na wysokościach! Wydarzenie to miało być spełnieniem słów ze Starego Testamentu: Raduj się wielce, Córo Syjonu, wołaj radośnie, Córo Jeruzalem! Oto Król twój idzie do ciebie, sprawiedliwy i zwycięski. Pokorny – jedzie na osiołku, na oślątku, źrebięciu oślicy.

W liturgii Niedzieli Palmowej odczytywany jest ewangeliczny opis Męki Pańskiej. Co ma także swój wymiar symboliczny, bo z jednej strony, radośnie cieszymy się, że Jezus w chwale wjeżdża do miasta, a z drugiej mamy świadomość zbliżającego się Misterium Paschalnego, podczas którego będzie osądzony i zabity.

Tradycją tego dnia jest przygotowywanie palm i procesje.  Pierwsze znane zapisy dotyczące święta pochodzą z dziennika pątniczki Egerii, a datowane są na lata osiemdziesiąte IV wieku. Z Jerozolimy procesja Niedzieli Palmowej rozprzestrzeniła się na kraje chrześcijańskiego Wschodu. Bogate tradycje ma wykonywanie palm wielkanocnych od VII wieku święconych w Niedzielę Palmową, co zapoczątkował Kościół francuski. Święcenie własnoręcznie wykonanych palm w rozbudowanej formie zachowało się m.in. na Kurpiach w parafii Lipniki i Nysie oraz Łyse, a także w Małopolsce w Lipnicy Murowanej i w Limanowej. W wielu miejscowościach odbywają się coroczne konkursy na najdłuższą i najpiękniej wykonaną palmę. Palmy które są przygotowywane na Uroczystość Niedzieli Palmowej, są później palone, a popiół powstały w wyniku spalenia, służy do posypania głów popiołem w Środę Popielcową przyszłego roku.

Niedziela Palmowa mimo swoich tradycji, ma charakter przede wszystkim eschatologiczny. Symbolizuje początek końca misji Chrystusa i mimo radosnego wydźwięku, to jednak ma pokazać, jak kruche jest życie człowieka, jak z dnia na dzień, można krzyczeć – Hosanna, a następnie – Ukrzyżuj!